Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

το μάτισμα...


Ψάχνω για μια ραγισματιά
που αρχίζει από το όνειρο
κατηφορίζει τα ιδανικά
και χάνεται στα πάθη…


Δεν ξέρω τι έχω πάθει
ξαναγυρίζω μέσα μου
τη βρίσκω εκεί στα βάθη
την δένω ξανακόβεται
γκρεμίζομαι στα λάθη…

Λες και ματίζω ένα γκρεμό
με τη σκιά ενός αητού
που επέταξε και εχάθη…

Μισή ζωή που κρέμεται
σε ραγισμένα πάθη
και άλλη μισή που δένεται
με όσα δε λέει να μάθει.



12 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Αυτή η ζωή που κρέμεται
σε ραγισμένα πάθη
έχει αμαρτίες και στιγμές
από μεγάλα λάθη

Καλημερα Γιώργο..

Τζούλια Φορτούνη είπε...

μόνο με μονωτικό όνειρο
μπορείς να ματίσεις αυτή τη ρωγμή

μα ας μείνει αυτή η διαβρωση
χαράδρα ψυχή
πέρασμα αετών
που παρασύρουν λάθη
ορμητικά στα βάθη...

κι άσε να αιωρείται η ζωή
μισή λάθος μα όλη πάθος
ανεπίδεκτη θανάτου λογισμού...

Unknown είπε...

μέσα σ' αυτή τη ραγισματιά θα στάξω μια στάλα
λίγο καυτή λίγο δροσερή
και θα 'ναι από ψιχάλα...

έτσι για να κυλήσει
σ' ενός ονείρου πάθος
και να εξατμιστεί
στης άκρης της το βάθος...

φιλιά βρόχινα...

Υ.Γ. ανασαίνω και στο http://secretsandshadows.blogspot.com

Γωγώ Πακτίτη είπε...

και όταν τα λάθη γκρεμιστούν,
ο φόβος ζωντανεύει,
γιατί το άλλοθι θάφτηκε στα ερείπια...

Βασίλης είπε...

Τα Πάθη τα Άχραντα
Μυστήρια και Ωραία,
Εφαλτήρια
Κι η Ζωή έτσι, μισή
Κι Ονειροπόλα
Στα πίσω δένεται σφιχτά
Κι αλληθωρίζει, κλαίγοντας
Την νέα της θωριά,
Μπροστά στην Ανηφόρα,…

Την Καλησπέρα μου Ακριβέ μου Φίλε

jacki είπε...

Πωπω Γιώργη αυτές οι απαγγελίες σου.
Καλησπέρα.

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Μαρία,

πάθη που σε ραγίζουνε
ραγισματιές ζητάνε
και οι χαραμάδες μέσα σου
βαθαίνουν και πονάνε…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Γλυκιά μου μωβ,
Τα όνειρα ματίζουνε
ζωές που είναι κομμάτια
ζωές που θρυμματίζουνε
όσα κοιτούν τα μάτια
μα τη χαράδρα της ψυχής
το όνειρο τη βαθαίνει
και δεν την πέρασε κανείς
μόνο αητός πηγαίνει…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Γλυκιά νεράιδα της βροχής
στη χαραμάδα στάξε μου
μα πρόσεξε να μη βραχείς
και με το πάθος φτιάξε μου
ένα καινούργιο λάθος
να τόχω για κορόνα μου
σαν περπατώ στο βάθος
του εγκέλαδου αιώνα μου…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Αγαπημένη μου Γωγώ,

όταν τα λάθη γκρεμιστούν
μένουν γκρεμοί αλάθητοι
κι όταν τα πάθη μοιραστούν
φοβούνται οι φόβοι αμάθητοι…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Βασίλη φίλε ακριβέ,
τα πάθη ανηφόρες
μυστήριες κι ωραίες
τα λάθη κατηφόρες
και οι στροφές κάθε βουνού
του ίλιγγου οι μοιραίες…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Καλησπέρα jacki!

 
Site Meter