Σάββατο 19 Ιουλίου 2008

η χαμένη του "πάντα" στιγμή...

Κάποιος με ρώτησε κάποτε «από πού πάνε στην άβυσσο;» «δεν ξέρω» του απάντησα «κι εγώ έχω χαθεί». Κάποιος με προσπέρασε κάποτε χαμογελώντας στο άγνωστο. Τάχυνα και προσπέρασα κι εγώ κι ένα με το άγνωστο είχα γενεί.

Κάποιος με ρώτησε κάποτε
«πως γυρνάνε απ’ την άβυσσο;»
«δεν γύρισα ποτέ»
του αποκρίθηκα
«ρώτα κάποιον άλλον που να έχει σωθεί.»

Κάτι με αγκάλιασε κάποτε
«θα σε θέλω πάντα» μου είπε και χάθηκε…
Αυτή τη φορά δεν προσπέρασα
κι έμεινα εκεί, αγκαλιά με το «πάντα»
κι ας μη ξέρει εκείνο που χάθηκε
πως μπορεί κάθε χαμένη στιγμή
ενός
«πάντα»
να έχει με μια ολόκληρη
χαμένη ζωή πληρωθεί.

 
Site Meter