Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

ψυχή κατειλημμένη…


Φόβοι παλιοί, ημερωμένοι
αγρυπνείτε!
Ο κουρσεμένος νους θα σας ξεφύγει.
Καινούριοι τον κατατρύχουν φόβοι:
άγριοι
άξεστοι
κεραυνοβόλοι!


Φόβοι ωχροί
αχρείοι...
στην έλευση του κραταιού εχθρού
ας είχατε το παλαιόν σας σθένος
τείχη να υψώνατε
ή μια επιγραφή απλή:
"ψυχή κατειλημμένη"

12 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Άλλαξαν οι φόβοι μου..
Δίκιο έχεις..
Άγριοι γίναν σαν μεγάλα κύματα
και κοφτεροί σαν σπασμένα γυαλιά.
Πονούν το κορμί και το μυαλό.
Δεν ξέρουν από που να φύγουν..
Ισως κι εγω να μην τους "ανοίγω" πια..
Να θελω μια συντροφιά..

Βασίλης είπε...

Όμορφοι είναι τούτοι οι φόβοι
Όσο άξεστοι κι Άγριοι κι αν είναι
Είναι όμορφοι
Γιατί είναι κεραυνοβόλοι
Κι αποδεικνύουν στη στιγμή
Ότι καμιά ψυχή
Όσο κι αν είναι σκλαβωμένη
Ποτέ μα ποτέ
Δεν είναι κατειλημμένη!!

Την Καλησπέρα μου Αγαπημένε Φίλε

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ματωμένοι κι οι φόβοι μου
εισχωρούν στην ευάλωτη ψυχή μου.
ποτέ δεν τους αγάπησα,
μα μια οικειότητα μας δένει.
δεν είναι η ψυχή κατειλημμένη από
δαύτους, μια αγάπη τρανή προσμένει
να κατοικήσει...

Unknown είπε...

από φόβους άξεστους είμαι γεμάτη
γι' αυτό και κεραυνοβολώ
της μιας ψυχής τα πάθη
κι ύστερα αυτοκτονώ...

φιλιά βρόχινα...

διπλά...

Τζούλια Φορτούνη είπε...

στις ερπύστριες των ματιών σου
αναρριχώμενη η ψυχή μου,
σε μια προδοσία ανεμόσκαλα
αγκαλιά με τον Κατακτητή
το νέο, ατρόμητο, πορθητή φόβο

στις επάλξεις του νου οργισμένοι
πολιορκημένοι οι παλιοί φόβοι
ανέστιοι και ερημωμένοι εραστές
με την αφλογιστία των επιθυμιών τους
πυροδοτούν στα χείλη μου την αμφιβολία

κατειλημμένη ψυχή μου
με το υγρό πυρ της εγκατάλειψης πάντα πορεύεσαι…
αλλά πώς να γλιτώσει κανείς από έναν καταπέλτη πόθο
που εκσφεντονίζει όνειρα...

Ανώνυμος είπε...

"
...με τον ύπνο δηλητήριο να με φτάνει
στην λακκούβα του λαιμού
κλειδώνω τις αντλίες ροής.."


ψυχή ίασης καλό σου μεσημέρι

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Μαρία


Οι φόβοι έχουν
όνομα
ηλικία
φύλο
όσο πιο πολλά γνωρίζεις
για τα στοιχεία της ταυτότητάς τους
τόσο πιο φιλικά συμπεριφέρονται
μέσα σου…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Βασίλη φίλε μου αγαπημένε

Οι αλήτες φόβοι
έναν εχθρό φοβούνται πάντα:
Τις σπιτωμένες ψυχές!!

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Αγαπημένη μου Γωγώ,

μόνο οι ημερωμένοι φόβοι
κρατούν μια θέση μέσα μας
για ό,τι καρτερούμε
και πάντα αμύνονται
στους άξεστους και ακάλεστους
«νέο – καταληψίες»…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Νεράιδα μου καλή,

άφησε τους πρώτους φόβους να παλιώσουν
με τέτοιο συνωστισμό άξεστων φόβων
δεν πρόκειται να ημερέψει κανείς τους
και τα πάθη θα αλληλοσπαραχθούν διψασμένα
ερήμην της βροχής σου…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Γλυκιά μου μωβ,

άσε τον καταπέλτη να εκτινάξει
το υγρό πυρ των νέο – φόβων σου
πίσω απ’ τα τείχη των παλιών
και ότι φωτιά αρπάξει
θα αφήσει στάχτη – σπίτι
εκεί να μείνουν οι μωβ καταχτητές
και οικόσιτοι να χορτάσουν εξημέρωση
τα φίλια στρατεύματα των στιγμών
στον χρόνο – όνειρο τους…

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Καλή μου Mist,

άφησε την στρόφιγγα των στιγμών
υπόσχεση αντίδοτου να στάζει...
και άλλα χείλη φόβου
ξημέρωσε η ανομβρία
θαρρώντας φάρμακο την αιμορραγία
και το πλήρες των αγγείων
αυτονόητα ραγισμένο…

 
Site Meter