Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

ΕΝΑ ΑΣΤΡΟ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΡΟΔΟΥ...

ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

δεν γνωρίζω ποιος φτιάχνει το φως

μα ξέρω πόσο διψάει για φως

η ψυχή σου...


κλείσε τα μάτια

και κοίτα εντός σου

στου ουρανού τη μεριά...

είναι από ώρα που λάμπει

ένα αστέρι

με άρωμα ρόδου

και αγγέλου θωριά...



έχε το πάντα μαζί σου

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

κάθε που "θάλασσα" λέω...

Κάθε που «θάλασσα» λέω

ένα καράβι κορμί με βυθίζει

κι ένα κουπί στην ψυχή φευγαλέο

κωπηλατεί κι όλο το πέλαγο βρίζει…

ποτέ δεν βρήκα καπετάνιο γενναίο

μα ούτε ναύτη από καιρό να γνωρίζει

παλιά η ψυχή, το πέλαγο νέο

σπάει το κουπί και η δίνη με ορίζει…

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

το κλειδί...

ποιο χέρι να γυρίζει το κλειδί
και το απέραντο του χρόνου ξεκλειδώνει
και μπαίνει στη ζωή μας η στιγμή
σαν πεταλούδα που γυρεύει της αβύσσου το τριζόνι
αφήνοντας την πόρτα πάντα ανοιχτή
σε ένα φτερούγισμα που πίσω δεν μπορεί να ‘ρθει
μα σε όλη την άβυσσο τον ήχο μεγαλώνει …

 
Site Meter