Κυριακή 22 Ιουνίου 2008

κάτι παλιές για αγορά ονείρων υποθήκες...




Ποια πόρτα άνοιξες στη μνήμη μου και μπήκες
πάνω που η λήθη πλήρωνε όλα τα χρέη μόνη;
και αναρριχήθηκε σε μια ριπή φωτός η σκόνη
από κάτι παλιές για αγορά ονείρων υποθήκες…

Με τίνος σώμα ψάχνοντας τις θύμησες μου βρήκες
ποιο πρόσωπο φοράς; ποια χέρια;
Και πως μου λες πως από χρόνια εδώ ανήκες
και ψάχνεις σε όλα τα παλιά μου τα τεφτέρια
λογαριασμούς που έχουν κλείσει από καιρό
κι εκεί που έλεγα πως μου σβηστήκανε τα χρέη
μου λες: «οφείλεις όνειρα και αγάπη ένα σωρό
η οφειλή που άφησες για πάντα θα σε καίει»…

Άσε τη μνήμη, τράβηξε ξοπίσω σου την πόρτα
ιδανικά και έρωτες τα έχω διπλά πληρώσει
σε μνήμες άλλων πήγαινε τη λήθη τους και ρώτα
με πόση μνήμη θάνατο τα έχω ξεχρεώσει.

 
Site Meter