Εθελουσία οδός η ψυχή μου
με σημάδια γυρισμού τα ψίχουλα
από παραμύθια με πουλιά πεινασμένα
μα με ίχνη βαθιά τα χαμένα
για να βρίσκουν το δρόμο πότε – πότε ξανά
όσα γυρεύαν να φτάσουν μακριά
και για σημάδια σκορπούσαν εμένα…
Εθελουσία θάλασσα η ψυχή μου
για καράβια χάρτινα βουλιαγμένα…
Εθελουσία φωνή η ψυχή μου
για όσα δεν μπόρεσε να πάρει το ψέμα.
με σημάδια γυρισμού τα ψίχουλα
από παραμύθια με πουλιά πεινασμένα
μα με ίχνη βαθιά τα χαμένα
για να βρίσκουν το δρόμο πότε – πότε ξανά
όσα γυρεύαν να φτάσουν μακριά
και για σημάδια σκορπούσαν εμένα…
Εθελουσία θάλασσα η ψυχή μου
για καράβια χάρτινα βουλιαγμένα…
Εθελουσία φωνή η ψυχή μου
για όσα δεν μπόρεσε να πάρει το ψέμα.