Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΠΟΥ ΕΚΡΥΒΑΝ ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΛΙΘΙΕΣ...


Είδα αμέτρητες φορές που κύλαγε ο τροχός
και άλλες που ταξίδευε μονάχο του το δάκρυ
είδα στην άμπωτη να αδειάζει ο γιαλός
και να ραγίζει ο βυθός απ’ άκρη σ’ άκρη.
Είδα τις μέλισσες να αφήνουν το κεντρί
και να πονούν που έδωσαν σε άλλον το φαρμάκι.
Είδα πως καίει η φλόγα το δεντρί
είδα πως γίνονται τα ανθρώπινα τα ράκη…
Είδα να σφίγγονται τα χάδια σε γροθιές
είδα η αγάπη να μισεί ότι αγαπούσε χθες...

δεν είδα καθώς πέρναγα σ’ εκείνες τις στροφές
μια πινακίδα που έκρυβαν κάτι ξερολιθιές
που έγραφε « μονόδρομος, τελειώσανε οι ευχές
είμαι ο μόνος δρόμος σου με θέλεις δε με θες
».

 
Site Meter