Αλέθω καρφιά για το νέο μου στρώμα
μπαλώνω το σώμα
και το ξαπλώνω γεμάτο ραφές
ναι έτσι θα πονάνε πιο λίγο οι πληγές
και τα βράδια
θα χαϊδεύουν τα παλιά μου κακάδια
οι αλεσμένες σε σκόνη στιγμές…
όσο για το ποιόν;
με αυτό υπομένω
τη σφαγή των στιγμών
σε μια ανέγγιχτη α κ ό μ α φόδρα ραμμένο…
ΑΛΛΕΣ ΜΟΥ ΣΕΛΙΔΕΣ
Σάββατο 10 Μαΐου 2008
καλά ραμμένο το "ποιόν"...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
ποιόν εξαιρετικό...
με των ονείρων τα ξυραφάκια ακονισμένα στο βελούδο της απώλειας
με βελόνες τις στιγμές ετοιμοπόλεμες
μη ξηλωθεί η αυταπάτη φόδρα σου
και δεν έχω άλλη δαχτυλήθρα ευκαιρία να σου δώσω
T.
Δεν ειμαι σε θεση να σχολιάσω αυτη τη στιγμή..
Θα αφησω μοναχα μια καλησπέρα
Παντα εξαιρετικός..
κέντησα το κορμί μου με πεταλούδες,
με μωβ κλωστή,
για να γητέψω το ηλιοβασίλεμα
που τις στιγμές μου ρούφηξε,
μήπως και με αγαπήσει και μου τις δώσει πίσω...
δίχως αυτές,
οι ώρες μου είναι μισές...
και το ποιόν μου;
ανηφορίζει ψάχνοντας την αποδοχή...
με όλη μου την αγάπη Γιώργο μου...:)
κόκκινη την φαντάστηκα τη φόδρα σου
σαν φυλαχτό ραμμένη
πάρε και λίγη απ' τη βροχή
να 'ναι καλά "δεμένη"...
και μη σε νοιάζουν οι πληγές στο πληγωμένο σου το σώμα
όχημα είναι κι αυτό
όσο κι αν στέκεται ακόμα...
φιλιά βρόχινα...απ' αυτά που ξέρουν να ξυπνούν...
μοναδική μου Τ.,
ποιόν φόδρας εξαιρετικόν stop
όμως ξυραφάκια αποστείλατε stop
να κόψω σύρριζα τα ..stop!
τα φιλιά μου (χωρίς stop)!
Μαρία,
καλό σου μεσημέρι!
Ευχαριστώ!
Να είσαι πάντα καλά!
Γωγώ μου αγαπημένη,
ξήλωσε μου όλες τις στιγμές
και πάρτες
και όλη μου η αποδοχή
υποδοχή και γλυκιά κατηφόρα για σένα πάντα!
την αγάπη μου!
γλυκό μου νεραϊδο - ξυπνητήρι,
ξύπνα με μόλις κοπούν τα ράμματα
να μη σε αγκυλώνουν οι κλωστές οι νάυλον
και μας πονέσουν τα φιλιά
ολόψυχα και ολόσωμος ραμμένος πάντα
πάνω στα βρόχινα καυτά φιλιά σου!
(λίγο υπομονή μόνο να αναρρώσω... ναι;)
Δημοσίευση σχολίου